woensdag 2 mei 2007

Het parfum

Patrick Suskind
De geschiedenis van een moordenaar. Het Parfum slaat op het perfecte parfum dat de hoofdpersoon wil maken om zijn ontbrekende lichaamsgeur te vervangen. Jean-Baptiste streeft erna om dat ene perfecte parfum te maken waardoor hij de wereld zal kunnen beheersen.Hij is constant met parfums en geuren bezig. Zijn hele belevingswereld bestaat uit geuren en parfums.

Het verhaal speelt zich in Frankrijk af. In het begin zijn we in Parijs, daarna op de woeste vlakte bij Plomb du Canal, vervolgens reist Grenouille via Marseille, Cannes en Montpellier naar Grasse. Uiteindelijk komt hij weer terug in Parijs. De plekken waar Grenouille zich het meest bevindt zijn de steden vol geuren, een parfumerie, de markt etc.
In weelderig proza beschrijft Süskind opkomst en ondergang van de achttiende-eeuwse geurpsychopaat Jean-Baptiste Grenouille.
Süskind heeft hier met volstrekt meesterschap een volstrekt eigen wereld geschapen. Hij schrijft zo evocatief dat je de straten van Parijs en de velden van de parfumstad Grasse vanuit je zetel kan ruiken. Hij geeft het isolement van de geniale psychopaat zo indringend weer dat je oprecht begrip voelt. En welke dubbele bodem deze roman ook heeft - verkapt zelfportret, politieke allegorie of een eerbetoon aan de schelmenroman en de Grand Guignol - op het verhaal zelf valt niets af te dingen. Briljant entertainment, meer inzicht in de condition humaine en een literaire ervaring die je bijblijft: Het parfum heeft het allemaal te bieden. Als dat geen hedendaagse klassieker is.

dinsdag 10 april 2007

Tegen de stroom in

Katy Gardner
Cass Bainbridge heeft besloten niet meer met de stroom mee te zwemmen. Ze verlaat Londen, het huis dat ze deelt met haar vriend Matt en gaat doceren aan de universiteit van Brighton, aan de zuidkust van Engeland.
Maar Brighton is niet de meest voor de hand liggende plaats voor een vrouw met een intense afkeer van de zee.
Tegen de stroom in is een boek dat fascineert en irriteert tegelijk. Het is fascinerend om te lezen hoe snel iemand af glijdt van een succesvol gesetteld leven naar een leven vol onrust en depressiviteit. Het psychisch verval wordt prachtig in kaart gebracht. Bovendien is het gegeven dat Cass zo druk bezig is met het verdringen van haar eigen leed waardoor ze niet meer ziet wat er om haar heen gebeurt, goed opgeschreven en interessant. Het boek irriteert echter doordat het allemaal zo lang duurt. Als lezer wil je weten wat Cass zo dwars zit, waarom doet ze zo vreemd en moeilijk? Het uitstellen van deze informatie levert geen spanning op, integendeel, je krijgt het gevoel dat je wordt zoet gehouden met irrelevante details (b.v. over haar inhoudelijke college´s). Op een gegeven moment heb je wel door wat er heeft gespeeld en het uitstel van de schrijfster zorgt dan voor een verslapping van de aandacht. Daarnaast is het einde echt te zoetsappig naar mijn smaak. Gelukkig worden de uiteindelijke openbaringen van Cass en de mensen die haar dwars zitten erg mooi beschreven, wat de irritatie weer deels opheft. Een aardig boek, bij vlagen spannend en fascinerend.

maandag 5 maart 2007

De vliegeraar van Kabul

Khaled Hosseini
De welgestelde Amir en maatje Hassan, zoon van huisbediende Ali, hebben rond 1975 een mooie jeugd in de Afghaanse hoofdstad Kabul. Ze doen mee aan de vliegerfeesten, genieten van westerse invloeden, weten van de heersende politieke en culturele verhoudingen. Maar er gaat tussen Amir en Hassan iets heel erg mis en zij verliezen elkaar uit het oog. Na de Russische inval in Afghanistan (1980) vluchten vader en zoon naar de VS, waar ze een nieuw leven opbouwen. Amir gaat studeren en vindt de vrouw van zijn dromen. Maar alles verandert als een vroegere huisvriend hem in 2001 vraagt naar Pakistan te komen. Dan breekt de hel los. Geheimen worden prijsgegeven en via het nu vreselijke Kabul, waar de Taliban hun schokkende praktijken uitoefenen, keert een bijna gebroken Amir terug naar Amerika. De in Kabul als zoon van een diplomaat geboren, in 1980 naar de VS geemigreerde schrijver heeft een prachtige roman geschreven, waaruit zijn bevlogenheid voor het 'oude' Kabul blijkt en zijn afschuw van de verschrikkingen van het Taliban-regime. Uitstekend opgebouwde, spannende en mooi in het Nederlands vertaalde roman.

dinsdag 30 januari 2007

Laten wij aanbidden

Anne-Marie Mac Donald
Het wordt niet vanuit één persoon verteld, maar vanuit een hele serie. Daardoor krijg je inzicht in alle karakters en zelfs sympathie voor de grootste booswichten. Dat lijkt me geen kattenpis Steeds weer doen de hoofdpersonen elkaar de vreselijkste dingen aan, offeren zich op, vermoorden elkaar uit liefde, plegen incest en alles blijft toch begrijpelijk als je door de ogen van ieder apart kijkt. Geheimen en misverstanden hebben vreselijke gevolgen, maar ieder probeert wanhopig iemand anders of iedereen te redden vanuit het deeltje van de puzzel dat hij (zij) ziet.
Cape Breton Island, Nova Scotia, rond 1900 - de jonge pianostemmer James wordt met zijn kindbruidje Materia verbannen naar een eenzaam huis op een klif. Ann-Marie MacDonald volgt de tumultueuze lotgevallen van hun vier dochters. Een adembenemende geschiedenis die bijna een eeuw omspant.
Broeierige sfeer, goede karaktertekeningen, maar wat meer afwisseling en spanningsopbouw had dit lijvige boek zeker geen kwaad gedaan. Onderscheiden met de Commonwealth best first book award

Pagina's