Jeroen Brouwers
Een boek over een moeilijke vader-zoon relatie, spijt, angst en schaamte.
Een vader, die eigenlijk helemaal geen vader had willen worden, verlaat zijn vrouw als zijn zoontje nog jong is. Het leven raast voort, vrouwen versieren nam beslag van zijn leven en zo is het mogelijk dat hij zijn zoon vergat en zelfs niet herkende bij de drie onverwachte ontmoetingen die plaatsvonden gedurende zijn leven. ‘Wat is er erger dan geen vader hebben? Er wel een hebben.’ De vader herkent tot zijn schaamte de zoon niet, en vervolgens wil de zoon de vader niet meer kennen. Dat verandert als Nathan wordt getroffen door een geheimzinnige dodelijk bloedziekte, hemofagocytosis.
In het ziekenhuis, aan Nathans martelende ziekbed, keert de vader weer. De naderende dood brengt vader en zoon bijeen en zorgt voor een gruwelijke climax. Juist vanwege het feit dat de vader zich als een echte klootzak, een egoïstische geile bok heeft gedragen, de wrange schaamte die de vader bevangt, en de eerlijke en nietsontziende, haast verpletterende wijze waarop Brouwers zijn doen en denken heeft beschreven, slaat de ontroering en de droefheid op de laatste pagina’s als een golf over je heen.
Nee, voorwaar geen vrolijk boek, Datumloze dagen, maar wel een diep melancholieke, waarachtige en meesterlijke roman.
