Anne-Marie Mac Donald
Het wordt niet vanuit één persoon verteld, maar vanuit een hele serie. Daardoor krijg je inzicht in alle karakters en zelfs sympathie voor de grootste booswichten. Dat lijkt me geen kattenpis Steeds weer doen de hoofdpersonen elkaar de vreselijkste dingen aan, offeren zich op, vermoorden elkaar uit liefde, plegen incest en alles blijft toch begrijpelijk als je door de ogen van ieder apart kijkt. Geheimen en misverstanden hebben vreselijke gevolgen, maar ieder probeert wanhopig iemand anders of iedereen te redden vanuit het deeltje van de puzzel dat hij (zij) ziet.
Cape Breton Island, Nova Scotia, rond 1900 - de jonge pianostemmer James wordt met zijn kindbruidje Materia verbannen naar een eenzaam huis op een klif. Ann-Marie MacDonald volgt de tumultueuze lotgevallen van hun vier dochters. Een adembenemende geschiedenis die bijna een eeuw omspant.
Broeierige sfeer, goede karaktertekeningen, maar wat meer afwisseling en spanningsopbouw had dit lijvige boek zeker geen kwaad gedaan. Onderscheiden met de Commonwealth best first book award
