Op klaarlichte dag

Simone van der Vlugt

Nathalie is een vrouw die veel narigheid in haar leven heeft meegemaakt. Nathalie heeft geen gemakkelijke jeugd gehad. Haar vriend weet precies hoe hij Nathalie moet veroveren, met alle gevolgen van dien. Hij lijkt op het eerste gezicht een geschenk uit de hemel maar al snel blijkt dit niet het geval te zijn, hij trekt Nathalie mee in het criminele wereldje.
De hoofdstukken zijn lekker kort, wat vlot wegleest en elke hoofdstuk eindigt met een spannend tintje, zodat je wel door moet lezen. Julia en Nathalie worden allebei op de voet gevolgd,en allebei zijn ze op een andere manier betrokken bij de moorden die zijn gepleegd. Niets is zoals het lijkt…
Het is allemaal lekker vlot geschreven, waar Simone van der Vlugt echt in uitblinkt, maar er lijkt over verschillende passages niet genoeg nagedacht waardoor het allemaal te gemakkelijk overkomt. Op klaarlichte dag is een fijn boek om te lezen op het strand, maar zeker geen must-read.

De ondraaglijke lichtheid van het bestaan

Milan Kundera

Roman over de gedoemde liefde tussen een overspelige arts, Tomas en een serveerster Tereza, na de communistische reactie op de Praagse Lente.
Het verhaal focust op vier verschillende personages en hun onderlinge verwevenheid. Ieder heeft een eigen visie op wat goed of slecht is. De filosofische uiteenzettingen zijn soms erg ingewikkeld en de historische achtergrond waarin het verhaal speelt maakt dat je na gaat denken over de invloed van het communistische regime en de invloed ervan op het bestaan van de mens. Twee koppels spelen in het verhaal een hoofdrol, Tomas en Tereza en Franz en Sabina. Tegenpolen van elkaar Tomas, licht en Tereza zwaar, Sabine vrijheid en Franz gebondenheid. Zo slaan ze zich door het leven en de liefde. Vooral hebben we te doen met met Tereza, die zo'n zware last met zich meedraagt en geen andere draai aan haar leven kan geven. Het wonen in het buitenland, de verhuizing naar een dorp: het helpt allemaal niet, de dreiging blijft en ze blijft haar angsten met zich meezeulen. Bijzonder in het boek zijn ook de commentaren van de verteller op de personages.
Het verhaal eindigt uiteindelijk in pure eenvoud: Tomas en Tereza leven in volledige eenvoud en vinden na alle zwaarte eindelijk lichtheid. Wanneer Sabine ter ore komt dat Tomas en Tereza zijn overleden bij een auto-ongeluk zegt zij: "Zij waren mijn beste vrienden."