dinsdag 22 november 2011

Verlovingstijd

Maarten 't Hart
Het is in alle opzichten wel met recht een 'typische 't Hart' te noemen.
De plot van Verlovingstijd concentreert zich op de liefdesperikelen van de naamloze verteller en in het spoor daarvan ook van diens beste vriend Jouri. Na een ontboezeming van zijn moeder, op de dag dat haar tweede echtgenoot begraven werd, verhaalt de verteller hoe de meisjes op wie hij verliefd was geweest steevast door Jouri aan de haak werden geslagen. Niet dat Jouri, ondanks zijn sterke aantrekkingskracht op vrouwen, zo'n handige jongen was. Integendeel, hij merkte meisjes pas op als zijn vriend zijn gevoelens voor hen liet blijken. ’t Hart brengt het nodige behartigenswaardigs te berde over toeval en opportunisme in liefde en huwelijk. Maar het meest op dreef is hij bij zijn vertrouwde hang ups: als hij het geloof verkettert, lyrisch doet over parasieten en op hol slaat van verliefdheid. Ontwapenend zijn de passages over de foute vader van vriend Jouri,met wie de verteller als kleine jongen de klassieke muziek ontdekt. En even roerend als venijnig is het portret van de stuurse Katja, de latere echtgenote van de verteller, een magere muziekdocente die nagellak en kinderen weigert maar ’trilt als ijle dravik’ [een soort zwenkgras] als de ’ik’ haar voor het eerst in zijn armen neemt. ’Verlovingstijd’ is een ouderwetse, smakelijke ’t Hart, waar je je graag in onderdompelt. "

dinsdag 8 november 2011

Vaslav

Arthur Japin
De titel draagt zijn voornaam. Het omslag toont een tekening van hem in een van zijn kostuums. Toch gaat Vaslav niet over de beroemde balletdanser Vaslav Nijinski (1890-1950), maar is het verhaal van drie mensen die Nijinski het dierbaarst waren. En van hun liefde en bewondering voor hem. Impresario Sergej Diaghilev, echtgenote Romola Pulszky en bediende Peter houden elk op hun eigen manier van hem. Alle drie kunnen ze zich slecht inleven in de liefde van de anderen - en voelen dus veel ergernis voor elkaar.
“Vaslav” is een goed geconstrueerde roman waarin Arthur Japin zich sterk in deze personages van wel heel verschillend pluimage heeft ingeleefd. Liefde, talent, vrijheid, risico en keuze zijn de thema’s waarmee Japin handig te werk gaat. Japin sleurt je zijn verhaal binnen. Hoe krijgt hij het voor elkaar dat de lezer zich zó verbonden voelt met de wereld die hij beschrijft dat je het boek geen moment meer wilt neerleggen? Waarschijnlijk is het de combinatie van zijn meeslepende schrijfstijl en de intrigerende danswereld. Hij beschrijft niet alleen de schoonheid van dans, maar ook het keiharde bestaan erachter. De kromgroeiende voeten van danseressen die op spitzen dansen, de bloedende tenen en de liters zweet die worden geproduceerd: allemaal hebben ze een plek in Japins roman. Dansers moeten een voortdurende strijd leveren met zichzelf en met anderen om beter te worden, zichzelf te perfectioneren. Japin lijkt datzelfde te doen in literair opzicht. En met succes.

Pagina's