Lees je de eerste twee zinnen van ‘Suikertand’, dan weet je al veel over de nieuwe Ian McEwan. Denk je. Want op wat klinkt als de aanhef van een donkere thriller in het Britse spionnenmilieu volgt iets heel anders. ‘Suikertand’ is een roman waarin McEwan de tijd neemt (of toch vierhonderd bladzijden) om zijn lezers op het verkeerde been te zetten.
Algemene mening: Het was moeilijk door te ploegen en ik moet toegeven dat ik meer dan honderd bladzijden heb moeten doorwerken en ik betwijfelde of ik het einde wel zou halen. Het boek is doorspekt met passages uit andere boeken en publicaties. Met veel woorden verhalend over die tijd en alle facetten politiek en economisch. Een broeierig Engeland in de ban van terrorisme. Het is in de nabeschouwing een verhaal over iemand (Serena) die graag in de liefde wil geloven.