De lijst van de rechter

John Grisham

Een spectaculaire nieuwe legal thriller over misschien wel de meest criminele rechter in de geschiedenis van de Verenigde Staten.

Als onderzoeker bij de Florida Board on Judicial Conduct, een overheidsdienst die het gedrag van rechters onderzoekt, heeft Lacy Stoltz zo’n beetje elke vorm van corruptie wel gezien. Gekozen mannen en vrouwen die zichzelf boven de wet plaatsen, voor Lacy is het dagelijkse kost. En haar tegenstanders deinzen voor niets terug. Zo kwam ze al eens tegenover een misdaadorganisatie te staan die met miljoenen dollars een rechter omkocht. Maar de zaak die ze nu moet ontrafelen, is vele malen gevaarlijker. Want sommige rechters kijken misschien de andere kant op wanneer een moord wordt gepleegd, deze rechter is naar het zich laat aanzien zelf de dader. En het laatste wat je wilt, is om op de lijst van de rechter terecht te komen.

Het geluk van de wolf

Paolo Cognetti 

Fausto en Silvia ontmoeten elkaar voor het eerst in het bergdorp Fontana Fredda. Hij is schrijver, zij is een kunstenaar en allebei zijn ze op zoek naar een nieuw bestaan. Samen ervaren ze hoe de winter over het plaatsje en haar bewoners valt. Fausto geniet van de rust, ver weg van het rumoer van de stad en alles wat hij daar heeft achtergelaten, terwijl Silvia’s blik steeds gericht is op de hoogste bergtop, of het beklimmen van weer een nieuwe gletsjer. Als de lente aanbreekt, moet Fausto noodgedwongen terug naar de stad, maar het verlangen naar de bergen,
de vriendschap met de dorpsbewoners en de herinnering aan Silvia zijn te sterk voor hem om hun roep lang te kunnen weerstaan.
Na het wereldwijde succes van De acht bergen keert Paolo Cognetti terug naar de adembenemende, woeste natuur van de Italiaanse
Alpen. Hij neemt de lezer mee op reis naar de hoogste gletsjers en zoekt naar antwoorden op essentiële levensvragen. Wie willen we zijn? Waar horen we thuis? En hoe vind je geluk?

De wandelaar

Adriaan van Dis

In De wandelaar van Adriaan van Dis krijgt een man bij een brand een hond in zijn schoot geworpen. Een hond die een andere wereld voor hem opent: die van vluchtelingen, illegalen en zwervers. Het verandert Parijs, het verandert de man: hij wil helpen, goed doen. Maar alles wat hij doet pakt anders uit.

Mooie zinnen en beschrijvingen, realistisch. Rauwheid verpakt. Omzwervingen. De wandelaar realiseert zich steeds meer, geleid door de hond, hoe het leven in zijn buurt eigenlijk is, wie de mensen zijn. Opvallend veel geuren komen voorbij. De klokken in de toren hebben vrouwennamen, zijn hard en zegenen tegelijk.

De zinnen trekken me langzaam het verhaal in als de losse mensen personages worden. De wandelaar overkomt hetzelfde, door de hond, door de pater Bruno en door de thuislozen. Ook hij kan geen weerstand bieden aan het betrokken raken. Ngolo, Sri, Fanta, le Chinois, mr X, de vrouw met een been. Het ogenschijnlijk random wandelen van het rondje van de hond krijgt betekenis. Later komt er zelfs wat spanning in het verhaal. Aan het einde lijkt de positie van dhr Mulder (alias Nicolas Martin) weer hetzelfde als in het begin, maar hij is veranderd.

Aleksandra

Lisa Weeda

Een hartverscheurende familiegeschiedenis in Oekraïne

Lisa Weeda reist in opdracht van haar vierennegentigjarige grootmoeder Aleksandra naar Loegansk, op zoek naar het graf van haar oom Kolja, die sinds 2015 is verdwenen. Lisa weet de grenspost van het oorlogsgebied te trotseren en in haar vlucht tuimelt ze terug in de tijd. Ze belandt in het paleis van de Sovjets, waar haar overgrootvader Nikolaj al sinds zijn eigen dood in 1953 wacht op Aleksandra. Na Aleksandra's deportatie in 1942 naar Duitlsand heeft hij haar nooit meer gezien. Samen met Nikolaj dwaalt Lisa door het paleis, dit limbo waar ook Kolja zich schuilhoudt, en wekt ze de geschiedenis van haar Don Kozakken-familie tot leven.

Aleksandra is het verhaal van een familie tussen Oost en West die maar niet loskomt van een gebied dat nooit rust lijkt te vinden. Lisa Weeda vond de vorm en de stem om dit indringende verhaal op een grandioze manier te vertellen.

Het proces

 Kafka

Meneer K., een dertiger die een hoge positie heeft bij een bank, krijgt op morgen, in plaats van ontbijt op bed, een politieman in burger naast zijn bed en op de overloop staat er nog een. Hij wordt gearresteerd, maar toch mag hij gewoon vrij rond blijven lopen. Wat heeft hij misdaan? Hij weet het niet en de agenten weten het ook niet. K. blijft vol zelfvertrouwen zijn toekomst zien. Pas nadat zijn oom, duidelijk een ADHD-er, hem bijna met geweld meeneemt naar een schoolvriend, een advocaat met Hitleriaans trekje, verandert er veel. Als een zware steen ligt het aankomende proces op K.'s maag. De advocaat werkt meer tegen dan mee. Titorelli, een kunstschilder die rechters portretteert, adviseert hem beter dan de advocaat, maar ook dat heeft geen effect. Tijdens een bezoek aan een Kathedraal ontmoet hij de aalmoezenier van de gevangenis. Deze man, zal de lezer vermoeden, is uit een psychiatrische inrichting ontsnapt. Het verhaal speelt zich altijd af in het duisternis. Buiten regent het of kun je door de mist geen hand voor ogen zien. In een grote ruimte brandt er slecht een kaarsje. Toch zijn er ook passages waarom de lezer zal lachen. Zoals het advocatenbeen dat zichtbaar is aan de zolder van de wachtkamer bij het gerecht. 

Wat te zeggen over het werk van Kafka, zonder in banale gemeenplaatsen te vervallen?! Kafka lijkt in zijn romans en verhalen grip te willen krijgen op het leven, die hij in zijn eigenlijke bestaan moest ontberen: analyses van mensen, situaties en gebeurtenissen zijn buitengewoon scherp en trefzeker geformuleerd, en getuigen van een obsessieve drang om essentie te 'vatten'. Hetgeen niet kan verhelen, dat hij als mens - net als de hoofdpersonen in zijn werk - toeschouwer is gebleven. Hoe angstig moet het zijn van het leven zélf vervreemd te zijn! De lezer die zich laat meetornen, wordt dan ook nét zo bevangen door gevoelens van onbestemdheid. Zijn werk kennend zou ik hem hebben willen leren: als je de werkelijkheid prijsgeeft voor de droom, wordt de droom werkelijkheid. Het is hem niet gegund geweest. 

Madame Jeanette

Mireille Geus

Leonora is negen wanneer haar moeder overlijdt. Haar vader is niet in staat het gezin bij elkaar te houden. Leonora wordt bij haar tante in huis geplaatst en heeft geen idee waar haar broers en zus zijn. Als ze naar de middelbare school gaat, verhuist ze terug naar haar vader in Amsterdam; weer is ze alleen, zonder broers en zus. Jaren later wordt Leonora door haar vriend verlaten. Hij mist een ‘thuisgevoel’ bij haar. Om de naderende feestdagen niet alleen te zijn, geeft Leonora zich op voor een Surinaamse kookcursus die afgesloten wordt met een diner op Eerste Kerstdag. Tijdens het koken komen weggedrukte herinneringen naar boven. Weten waar ze vandaan komt, helpt haar beslissen waar ze naartoe wil.