Fantoompijn

Arnon Grunberg

In zijn nieuwste roman Fantoompijn is Arnon Grunberg (1971) verrassend eerlijk en grimmig. Hij neemt afstand van de onkwetsbare ironie van zijn eerdere romans. Maar wat is het alternatief, als je het vertrouwen in het leven mist en niet kwetsbaar durft te zijn? In de romans van Arnon Grunberg draait het om zoeken naar geluk en liefde. Meisjes worden in stilte aanbeden, maar nooit gekregen. Gevreeën wordt er wel, maar tot liefde wil het maar niet komen. De wereld is veel te gevaarlijk om je daaraan uit te leveren. Je weet nooit of de gevoelens van de ander wel oprecht zijn of dat je wordt gebruikt. Dus is iedereen altijd reddeloos alleen, ook wanneer hij met een ander is. Om te overleven, kun je maar het beste je gevoelens buitensluiten en de rol spelen die je op dat moment het beste uitkomt voor je lijfsbehoud.
Fantoompijn is een bijzonder geestig boek. Het is vrolijk en kwaadaardig, humoristisch en aandoenlijk, misselijk makend en opwekkend, en het is hier en daar zelfs ontroerend. Maar bovenal is het voortreffelijk geschreven boek, dat niet ten ondergaat in nutteloze diepzinnigheden of overbodige koketterieën. Fantoompijn heeft na de eerste honderd pagina's misschien een kleine dip, maar dan snelt het in een fraaie cadans elegant naar het einde.

Erfenis van Ezter

Sandor Marai

De charmante Lajos, de geliefde van Eszter, wordt door iedereen op handen gedragen. Maar Lajos is een leugenaar, een bedrieger en een dief. Hij neemt Eszter bijna alles af, verraadt haar met haar zus en verdwijnt uit haar leven.
Twintig jaar leidt Eszter vervolgens een teruggetrokken bestaan. Haar oude wonden helen heel langzaam. Maar dan dient Lajos zich weer aan.
Deze man waarvan Eszter hield, is een bedrieger, op alle vlakken, en zij weet het. Het is teruggekeerd om haar opnieuw te bedreigen en haar van alles te beroven wat zij, ook materieel, zo moeizaam had opgebouwd. Het boek gaat voornamelijk over die ene dag van zijn terugkeer.
Pure tragiek. Eszter zelf ademt sereniteit en harmonie uit. Het huis dat zij deelt met haar tante is symbool daarvan. Dat dit haar ook wordt ontnomen, voltrekt zich als een soort noodlot, waar zij niet tegen in verzet komt.
In De erfenis van Eszter gaat het om de eenzaamheid en het voorbijgaan van de meedogenloze tijd die oude wonden nooit heelt, de wreedheid van herinneringen waarin hartstocht en verraad steeds weer in scène worden gezet, en het weerzien met iemand die alle gevoelens van liefde, haat en verdriet opnieuw aanwakkert. Het verhaal dat hierdoor ontstaat reikt echter verder en tracht morele principes te ontdekken voorbij de traditionele scheiding in goed en kwaad.

Het hemels gerecht

Renate Dorrestein

Twee zusters drijven samen een restaurant en delen samen dezelfde minnaar. Als deze hen wil verlaten, sluiten ze hem op zolder op. Allengs escaleert de situatie naar een onplezierig einde. De aanvankelijk lichte toon die de schrijfster aanslaat, wordt in de loop van het verhaal grimmiger. De onverzoenlijke houding van de zusters tegenover de trouweloze minnaar wordt heel vanzelfsprekend gemaakt. De lezer kruipt beurtelings in de huid van beide zussen. Zowel wat stijl en wat taal betreft een goed geschreven boek. Pocketeditie.
(Biblion recensie, Redactie)

Stad der blinden

José Saramago

"De stad der blinden" is één van Saramago's meest toegankelijke boeken. In Lissabon worden gaandeweg alle inwoners blind. Wat eerst leek op een uitzondering, wordt dan algemeen. Maar de bewoners organiseren zich, zij het wel op een heel andere manier dan tevoren. Met het verlies van het gewone gebruik van de ogen, lijkt ook elke morele beperking weg te vallen : de ware aard van de mens komt naar boven. Het is niet bepaald een boek dat de positieve kant van de mensheid laat zien, eerder geeft het een realistisch beeld van onze eigenlijke diepste gronden. Op de achterflap van het boek staat iets van "de krochten van de menselijke geest", en dat is volledig waar. Toch is het geen negatief of pessimistisch boek : uit het verhaal spreekt ook een groot vertrouwen in de naastenliefde, in hulp aan mekaar, in de kracht van de mens om zelfs in uitzonderlijke situaties te kunnen overleven, in de fantastische vindingrijkheid om ondanks alles zichzelf en zijn geliefden te redden uit de penarie. Het boek eindigt dan ook met een heel positieve noot, in nieuw zelfvertrouwen, als de mensen hun gezichtsvermogen weer terugkrijgen

Zusje van me

Schrijfster: Barbara Voors

Zeldzaam spannend, een ademloze studie over misdaad, schuld en verzoening die je haast niet weg kunt leggen......een spannend boek van een jonge schrijfster die weet hoe ze een verhaal moet vertellen, zowel psychologisch als verteltechnisch

Inhoudsbeschrijving
De tweeling Saskia en Klara deelt alles met elkaar. Tot de dag waarop Klara spoorloos verdwijnt. Tien jaar later vindt Saskia Klara’s dagboeken. En een krantenknipsel, waarin een verband wordt gelegd tussen Klara’s verdwijning en een dubbele moord op een man en een vrouw die zij goed kende. Saskia gaat op onderzoek uit om achter de ware toedracht te komen. Zal zij de raadsels rond Klara’s verdwijning weten te ontrafelen?

Sleuteloog

Schrijfster: Hella Haasse

Intrigerend hoe onherkenbaar je relatie en een vriendschap blijken te zijn. Verhalende lijn over Indië. Pas over de helft ging het het ons boeien.

Wonderschone roman waarin de hoofdpersoon wordt meegesleept in een niets ontziend zelfonderzoek rond haar Indië-verleden.
Over de onkenbaarheid van de geliefde en de dubbele bodem van vriendschap in de vorm van een terugblik op een leven. Haasses ultieme boek over het Nederlands-Indië van haar jeugd.'

Het Lelietheater

Schrijfster: Lulu Wang

Brengt op een gedetailleerde manier informatie van China over, in beschrijvende passages.
Recensie
“Het Lelietheater; over een meisje met vlekken..”
“Het verhaal over dit meisje Lian met de huidziekte Vitiligo is zeer aangrijpend. De manier
waarop ze ongelukkig is met haar vlekken, zich schaamt, en weg wil van school, naar haar moeder, dat is erg treurig.
Het speelt in de tijd waarin Mao bezit heeft genomen; er wordt een erg geloofwaardig beeld geschetst over zijn regime. De beelden van China van toen verschijnen
meteen voor je ogen. Door middel van het handelen van Lian’s vriendin Kim, die Lian opeens in de steek laat, wordt er een verrassend effect bereikt door schrijfster Lulu Wang.
Het verhaal is niet ingewikkeld, maar doordat in het boek verschillende periodes door elkaar lopen is het lichtelijk verwarrend. Maar de tekst leest lekker.
“Het Lelietheater” is tot nu toe beslist het beste boek van Wang. Haar tweede boek “Het Tedere Kind” was ook goed maar is tijdens het lezen erg beklemmend. Daar is in het lezen van “Het Lelietheater” niks van te merken”
Denise Kuijlaars

Nu een echte recensie uit het NRC Handelsblad door Reinjan Mulder:

‘Een van de wonderlijkste boeken die ik ooit gelezen heb... Een mooie, ingehouden maar prachtige stijl... Wang weet een rijkdom aan beelden op te roepen... bijzonder aangrijpend.. De prachtigste zinnen worden gespeld...’