Voor een goed begrip van de roman dien je het eigenlijk te herlezen. Strepen aanbrengen in het boek en verwijzingen in het boek noteren lijkt bovendien een voorwaarde om de roman goed te kunnen analyseren en te begrijpen. “Snijpunt” had m.i. de helft korter gekund wanneer de schrijfster niet alles had uitgelegd aan de lezer en zich bovendien beperkt had tot één van de verhaaldraden: de aanslag van Ali op Nora of de zoektocht van Guido naar Fischer.
(flaptekst)
Twee levens, Nora Damave en Guido Kaspers, ooit verbonden in een huwelijk waaruit Franca is voortgekomen. Twee generaties in een veranderende wereld, drie personen die op een snijpunt van hun leven komen.
Nora Damave, stabiel en altijd positief, wordt tijdens een ruzie aangevallen door een leerling van islamitische afkomst, waarbij ze wordt gestoken met een mes. Ze eist gerechtigheid, maar ze ontmoet wantrouwen, vermomd als redelijkheid: wat werd er gezegd? Kan de daad zijn uitgelokt?
Guido Kaspers, zoon van een Italiaanse gastarbeider die hij nooit heeft gekend en medewerker van een bibliotheek, wil de wereld versteld doen staan met een spectaculaire ontdekking: de ware identiteit van de cultschrijver van zijn generatie, E. Fischer, ‘de Meester’, die na zijn wereldwijde succes in de jaren zeventig spoorloos is verdwenen. Wanneer Guido niet terugkeert uit Umbrië, gaat de zestienjarige Franca haar vader zoeken – een daad die haar onvermijdelijk de volwassenheid in schopt en drie levens in een maalstroom van gebeurtenissen en ervaringen sleurt.
In Snijpunt raakt Nelleke Noordervliet aan de thema’s van deze tijd: wat vermag het humanisme tegen de behoefte aan religie; waarom willen mensen geloven; hoe verwerf je waardigheid en zelfrespect?
Recensies lopen sterk uiteen, maar overwegend negatief; van "rijkdom" (volkskrant) tot ondermeer "slechte naam van de literatuur"(parool)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten