woensdag 15 december 2010
Benjamins Bruid
Yvonne Keuls
Het meeslepende en ontroerende levensverhaal van Dolores, maar ook het verhaal van haar Indische familie, haar echtgenoten, vrienden, en vooral het verhaal van haar zoon en diens plaatsvervanger.
Alle problematiek van de jaren, waarin het verhaal zich afspeelt, passeren de revue. Het is de sneltreinvaart waarmee het verhaal zich ontvouwt voor de lezer en het lijkt of men hierdoor weinig inzicht verkrijgt over hoe het nou écht zit.
De roman bergt talloze verhalen van en over allerlei mensen. Haar mannen, zij verloor 3x maal haar man en stootte 2 x hoofd bij een geliefde en verwaarloosde haar lesbische relatie, haar zoon Jimmy en tenslotte een protègé Benjamin.
De getroebleerde moeder-zoonrelatie wordt in deze roman van Yvonne Keuls op ontwapenende wijze neergezet. Zij schuwt daarbij thema’s als dementie, homoseksualiteit en het feminisme niet, waarmee ze ook de tijdgeest van de jaren zestig, zeventig en tachtig van de vorige eeuw verbeeldt.
dinsdag 5 oktober 2010
Proef Verlof
Joost Heyink
Een spannend en intrigerend boek met hilarische passages.De hoofdstukken in het boek wisselen elkaar af: Paul’s leven in de kliniek en het leven dat hij ervóór leidde. De cruciale momenten die ervoor gezorgd hebben dat hij uiteindelijk instortte worden op een gedetailleerde en mooie manier beschreven.
Alle handelingen van de hoofdpersoon, Paul, staan inhet teken van het doel. (wat de lezer tot het eind toe alleen kan gissen) De manipulaties die in het dagelijks leven voorkomen, gebeuren ook in de kliniek. Het is moeilijk te onderscheiden of de client meewerkt of een geheime agenda heeft. Beangstigend dat dit gebeurt. Als dit in werkelijkheid gebeurt rijst een serieuze vraag: wat doen we met het proefverlof???
***
dinsdag 15 juni 2010
De Voorlezer
Bernhard Schlink
Michael Berg, een Duitse scholier, raakt geobsedeerd door Hannah, een tramconductrice die tweemaal zo oud is als hij. Ze geven zich hartstochtelijk over aan de liefde en daarna leest hij haar telkens voor - het ene boek na het andere, de hele wereldliteratuur. Maar op een dag is Hannah plotseling verdwenen, waarna ze in zijn herinnering blijft rondspoken. Tot Michael haar terugziet op een plaats waar hij haar nooit had verwacht. De voorlezer is een indrukwekkend boek dat het hart van vele lezers over de hele wereld heeft veroverd.
Een prachtig liefdesverhaal, doorvlochten met schaamte en schuldgevoel. Een ontroerend verhaal en ontroerende geschiedenis.Soms raakte ik wat verward in de teksten, dan werd het wat onduidelijk waar de kern van de zin nou eigenlijk zat. En in sommige delen kon ik me juist alles goed inbeelden, zoals het fragment op de fiets, als ze samen weg zijn.Wat erg dat Michael zijn hele leven deze “liefde” als rugzak met zich mee torst. Wat zijn kernbegrippen die hier samenkomen? Geen gelukkige of begrepen jeugd? Eenzaamheid? Oedipoescomplex, vader altijd “afwezig”??
Het collectieve schuldgevoel van na de oorlog, de rechtszaak, en de schuld die Hanna op zich naam uit schaamte (haar analfabetisme). De ontluistering bij Michael als alles hem duidelijk wordt en de onmacht? Is het echte onmacht? Daarna maakt hij het goed door te blijven voorlezen, en later blijkt dat Hanna daardoor zelf is gaan schrijven en lezen, ontroerend. Boet ze daarna toch nog voor haar schuld door zich van kant te maken? De celstraf had ze “goed gebruikt”, misschien in haar eigen voordeel omgezet? Dankbaar boek om te bespreken.
Michael Berg, een Duitse scholier, raakt geobsedeerd door Hannah, een tramconductrice die tweemaal zo oud is als hij. Ze geven zich hartstochtelijk over aan de liefde en daarna leest hij haar telkens voor - het ene boek na het andere, de hele wereldliteratuur. Maar op een dag is Hannah plotseling verdwenen, waarna ze in zijn herinnering blijft rondspoken. Tot Michael haar terugziet op een plaats waar hij haar nooit had verwacht. De voorlezer is een indrukwekkend boek dat het hart van vele lezers over de hele wereld heeft veroverd.
Een prachtig liefdesverhaal, doorvlochten met schaamte en schuldgevoel. Een ontroerend verhaal en ontroerende geschiedenis.Soms raakte ik wat verward in de teksten, dan werd het wat onduidelijk waar de kern van de zin nou eigenlijk zat. En in sommige delen kon ik me juist alles goed inbeelden, zoals het fragment op de fiets, als ze samen weg zijn.Wat erg dat Michael zijn hele leven deze “liefde” als rugzak met zich mee torst. Wat zijn kernbegrippen die hier samenkomen? Geen gelukkige of begrepen jeugd? Eenzaamheid? Oedipoescomplex, vader altijd “afwezig”??
Het collectieve schuldgevoel van na de oorlog, de rechtszaak, en de schuld die Hanna op zich naam uit schaamte (haar analfabetisme). De ontluistering bij Michael als alles hem duidelijk wordt en de onmacht? Is het echte onmacht? Daarna maakt hij het goed door te blijven voorlezen, en later blijkt dat Hanna daardoor zelf is gaan schrijven en lezen, ontroerend. Boet ze daarna toch nog voor haar schuld door zich van kant te maken? De celstraf had ze “goed gebruikt”, misschien in haar eigen voordeel omgezet? Dankbaar boek om te bespreken.
woensdag 21 april 2010
Tirza
Arnon Grunberg
Tirza is een vreemd verhaal,maar het boeit wel.
Hofmeester is een verknipt figuur.Hoe erg blijkt steeds meer.
Hij creëert een eigen wereld. Hij voelt zich wel verantwoordelijk voor zijn daden,maar gedraagt zich er niet naar.Hij gebruikt zijn fantasie om eraan te ontkomen.
Hij wordt door iedereen afgeschreven.
Jörgen Hofmeester is een man van middelbare leeftijd, die niet zo goed weet hoe hij contact moet leggen met mensen, hoewel hij dit graag zou willen. Hij had een baan als redacteur buitenlandse fictie op een uitgeverij en vertelt dat te pas en te onpas aan wie het horen wil.
quote
‘Ik heb Duits gestudeerd. En criminologie. De laatste studie nooit afgemaakt. Ik kreeg een baan aangeboden op een uitgeverij, een aanbod dat ik niet kon weigeren. Het lag in de lijn der verwachtingen dat ik uitgever zou worden.’
Hij heeft echter nooit belangrijke auteurs ontdekt en wordt, kort voor hij de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, op onsympathieke wijze afgeserveerd door zijn werkgever. Deze wil het over een totaal andere boeg gaan gooien door boeken te maken voor mensen die geen tijd hebben om te lezen. Hofmeester verlaat de uitgeverij als een tragisch overblijfsel van een ander tijdperk en hij blijft het laatst toegestuurde manuscript van een auteur uit Azerbeidzjan overal naartoe meezeulen.
In de drie delen leer je veel over de persoon Hofmeester,hoe hij leeft en denkt in vreemde vaste patronen en hoe hij alles voor Tirza over heeft en hoe hij over liefde en seks denkt.
De obsessie met seks en de licht xenofobische neigingen van Hofmeester vormen een leitmotiv in het boek.
Tirza is helemaal een Grunberg-roman, geschreven volgens het zo langzamerhand vertrouwde Grunberg-recept: wrede slapstick en wrang cynisme, verteld in dialoogvorm, afgewisseld met korte reflecties.
Levensechte dialogen
In veel opzichten is Tirza een knap boek, waar veel om te lachen valt – als je tenminste van droge, kwaadaardige humor houdt.
Uit een toekomstige juryrapport. ''Tirza' is een door een ingenieuze plot gekanaliseerde en door prachtige dialogen gestuwde queeste naar een wrang stuk waarheid over de menselijke omgang.'
-lucie-
donderdag 18 maart 2010
Door mijn schuld
Désanne van Brederode
Door mijn schuld, is vooral heel erg uitgebreid. Buitengewoon gedetailleerd en soms bijna oeverloos geneuzel over een actie of gedachtegang. Nu is er wel iets voor deze onhandige, lelijke manier van schrijven te zeggen. De vertellende ik-figuur, Gunnar de Wit, is geen schrijver, dat wordt hij pas in dit boek. Hij begint aan Door mijn schuld omdat hem iets op het hart ligt. Hij heeft een moord gepleegd door een steen naar zijn beste vriend te gooien. Hij belandt in de gevangenis en zit zijn straf uit, maar wat knaagt is dat nogal wat mensen menen dat hij desondanks onschuldig is en dat er sprake is van een gerechtelijke dwaling.
Eenzaamheid en het gevoel niet begrepen te zijn, ontpoppen zich uiteindelijk als de voornaamste thema's van deze roman, en dat klopt dus wel met dat vrouwelijke (was hij verliefd op Evert Oldenheuvel?)
Geen moord in de recente Nederlandse geschiedenis heeft zo veel én tegelijkertijd zo weinig tot de verbeelding gesproken. Zo veel tot die van de tientallen mensen die zeker meenden te weten dat de voor de moord veroordeelde Ernest Louwes onschuldig was – of juist onterecht als martelaar van juridische dwalingen wordt vereerd. Die twee partijen doen de argumenten van de ander consequent af als losgeslagen fantasieën.
Van Brederode wil onderzoeken wat er gebeurt in het hoofd van een man die tegen iedereen volhoudt onschuldig veroordeeld te zijn, terwijl hij wéét dat hij wel schuldig is.
maandag 8 februari 2010
Het diner
Herman Koch.
Het diner, spreekt buitengewoon tot de verbeelding.
Herman Koch kan alles zeer beeldend beschrijven en neemt je als vanzelf mee in de leef- en denkwereld van de hoofdpersoon. Een goed en scherp geschreven boek met thriller aspiraties.
Steeds klemmender dringt zich de vraag op: wat gaan ze doen? Wat zou je zelf doen? Geef je je eigen kind aan, of wacht je tot het overwaait? Koch vindt in zijn beschrijvingen een uitstekende balans tussen identificatie en afschuw. De hoofdpersonen zijn zo levensecht en herkenbaar, dat je niet verbaasd zou zijn als je ze op straat zou tegenkomen. Je zou ze waarschijnlijk gewoon voorbij lopen, zo gewoon zijn ze. Het boek blijft tot de laatste pagina fascineren en het is moeilijk om het weg te leggen. Je vraagt je voortdurend af wat je zelf in de situatie zou doen. De herkenbaarheid van de beschreven situaties (restaurant, het dilemma en de personages) maken het tot een genot om te lezen.
dinsdag 5 januari 2010
De nieuwe man
Thomas Rosenboom
De Nieuwe Man gaat over Berend Bepol, scheepsbouwer en werfeigenaar, die zich zorgen maakt omdat hij geen opvolger kan vinden. Hij huwelijkt zijn dochter uit aan zijn meesterknecht Niesten, maar dit zorgt achteraf eigenlijk alleen maar voor problemen. Wanneer deze een Duits order binnenhaalt voor de bouw van een moderne zeesleper, mag hij er niet op de werf aan werken en moet hij het schip bouwen op het naastliggende weiland. Later blijkt dan dat het schip hierdoor niet in het water geraakt. Niesten vertrekt woedend zonder iets te zeggen. Bepol, die steeds gekker is geworden van jaloezie op het geluk van Niesten, zet de achtervolging in, maar van geen van beide is later nog iets vernomen.
Het hele boek ademt een drukkende sfeer. De hoofdpersoon Bepol, is voortdurend op zoek naar een soort van bevrijdend geluk (dat wij hij bij Niesten, de Nieuwe Man en later echtgenoot van zijn dochter) denkt te zien. Schrijfstijl heeft veel weg van een eerder gepubliceerd boek, Publieke Werken. In weelderige taal maakt Roosenboom ons deelgenoot van de gedachtes en ervaringen van Bepol, die gaandeweg steeds gekker wordt.
Abonneren op:
Posts (Atom)